Het Wapen van Ens - proefdag

Het moment is uiteindelijk aangebroken, ook ik heb nu een vast en vertrouwd plekje gevonden om een leerzaam jaar tegemoet te gaan.

In mijn vorige blogpost, heb ik kort verteld dat ik ben aangenomen bij het Wapen van Ens en met wat voor geweldige mensen ik eigenlijk wel niet mag samen werken, maar wat kwam daar nou eigenlijk meer bij kijken dan alleen het kenwerk?

Ik weet nog heel goed mijn proef dag bij het Wapen, was hartstikke zenuwachtig, van te voren eerst nog naar school geweest, dus dat was thuiskomen tanden poetsen en door natuurlijk.

Uiteindelijk, moest ook ik er aan geloven, daar stond ik dan, samen met mijn  toekomstige leermeester in het restaurant, zelf had ik nog geen enkele ervaring met het werk in een restaurant, dus alles werd me heel rustig uitgelegd, mijn leermeester was heel begripvol en zei ook van doe het nog maar even "rustig" aan en kijk met me mee, dan leer je hoe het moet, voor je het weet doe je het zelf.

Dat had ze nou niet tegen mijn moeten zeggen, na een paar tafeltjes mee te hebben gekeken, hoe alles moest, hoe je de gasten benaderd en wat je nou allemaal tegen ze moet vertellen en vragen, dacht Stephanie leuk van, maar dit moet ik ook kunnen, dus terwijl mijn leermeester even aan het overleggen was met de kok, ben ik maar leuk naar de grootste tafel gelopen die we op dat moment hadden zitten, gelukkig verliep dit allemaal op rolletjes, ook alleen maar, net of de gasten het wisten alle wensen netjes aan me door hadden gegeven.

Ik als een blij kippetje naar mijn leermeester toe gelopen, van u hoeft tafel 9 niet meer op te nemen hoor, heb ik al voor u gedaan, versteld dat ze stond, gelukkig had ze er wel het vertrouwen in me dat het goed was gegaan, nog geen tien minuten later wist ook wel de keuken al wat ik had gedaan natuurlijk, maar ach, mijn eerste dag zouden ze in ieder geval niet snel meer vergeten.