Externe dagen

Tijdens onze opleiding bij HCEM gaan wij meerdere malen per jaar extern naar leerbedrijven van onze klasgenoten, vorig jaar zijn we met zijn allen al bij Bad Boekeloo geweest en het van der Valk in Apeldoorn, tijdens deze dagen krijgen wij inzicht over andere hotels en hoe het werk er daar aan toe gaat.

Dit jaar zijn we de eerste keer extern gegaan naad het Kasteel de Essenburgh in Hierden, wat een prachtige locatie om daar te mogen werken. Het kasteel heeft echt een hele mooie omgeving.
Toen we de oprit opreden zagen we meteen de prachtige tuin die om het kasteel heen liep.

Tijdens onze externe dag hebben we veel bijgeleerd over het Kasteel de Essenburgh, maar we kregen ook wat extra informatie over hotel Baars in Harderwijk,  deze hotels werken nauw samen.

We hebben tijdens deze externe dag een geweldig beeld gekregen over dit kasteel, de manier van werken, de sfeer die het geeft aan de gasten.
We hebben een mooie rond leiding gekregen door het kasteel.
Wat ik zelf echt geweldig vond was dat een broeder ons informeerde over het klooster dat  bij het hotel zat en hun manier van leven.

              

Eerste lootjes

In de tussentijd ben ik nu alweer bijna 2 maandjes bezig met mijn nieuwe schooljaar. iedereen zei al dat het even een omschakeling zou worden ze hadden helemaal gelijk.

Het verhuizen naar Amsterdam was voor mijn een grote stap, maar dat is het voor iedereen toch die voor het eerst zijn vleugels uitstrekt en het ouderlijke huis verlaat? Zelf was ik echt de dagen aan het aftellen, toen de grote dag daar was wist ik me zelf geen raad, het werd nu gewoon werkelijkheid.

We hadden al veel spullen over verhuisd, dus het laatste wat we mee moesten nemen naar Amsterdam waren echt de grote spulletjes, zoals mijn bed en mijn kast.
Toen we onderweg waren naar Amsterdam was ik zo enthousiast, we gingen die dag namelijk nog even schilderen en de laatste puntjes op de i zetten, het werd echt mijn thuis.

Toen uiteindelijk mijn vader met zijn vriendin weer weg gingen had ik het eventjes wat lastiger, want ja ik moest nu echt op eigen benen gaan staan, het heeft me wel laten groeien als persoon.
Nu ik 2 maanden in Amsterdam woon, ben ik aan de stad gaan wennen, het geluid, de mensen alles was zo anders in het dorpje waar ik vandaan kwam. 

Bij het Amstel werken, er zijn echt deuren voor mij open gegaan, ze leren me zoveel dingen bij.
Het is echt een geweldige ervaring. Hopelijk ga ik dit jaar echt doorgroeien naar een goede gastvrouw.

Intercontinental Amstel hotel - La Rive

Het Amstel Hotel (officieel InterContinental Amstel Amsterdam) is een luxueus hotel in Amsterdam. Het gebouw staat aan het Professor Tulpplein, en kijkt uit over de Amstel, vlak bij de Sarphatistraat.
Het Amstel Hotel was onderdeel van de hotelketen InterContinental Hotels die het in 2006 verkocht aan Morgan Stanley. In 2011 werd het eigendom van de Libanese zakenman Toufic Aboukhater en in 2014 werd het overgenomen door Katara Hospitality uit Qatar. Het beheer blijft in handen van InterContinental Hotels Group

De eerste steen van het Amstel werd gelegd op 26 april 1866, het hotel was gereed op 27 april 1867.
Het hotel bestaat nu bijna 150 jaar.

 

Culinaire hoogstanden en buitengewone gastvrijheid plaatsen La Rive – één Michelinster – al jarenlang in een klasse apart. Het La Rive is uitgeroepen tot beste restaurant van Amsterdam
Onder de inspirerende culinaire leiding van Chef de Cuisine Rogér Rassin en Maître Ronald Opten is La Rive wederom tot beste restaurant van Amsterdam verkozen.De uitzonderlijke ligging aan de Amstel en het speciaal ontworpen porselein en tafelzilver dragen eveneens bij tot een onvergetelijke ervaring.

La Rive presenteert u een menu dat u de keuze biedt uit een tweetal zesgangenmenu's.
La Rive Gauche is een proeverij van signatuurgerechten van Executive Chef Rogér Rassin. La Rive Droite is een proeverij met nieuwe gerechten, in het bijzonder geïnspireerd op het seizoen en marktaanbod. Deze menu's kunt u combineren met een Wine Experience of een keuze uit de twee uitgebreide wijnkaarten van Maître‐Sommelier Ronald Opten. Vanzelfsprekend zijn de gerechten ook à la carte te bestellen. Bij mooi weer kunt u uw aperitief en diner op het fraaie La Rive terras gebruiken.

Solliciteren - nieuw leerbedrijf.

Helaas, iedereen moet er aan geloven, het vertrouwde bedrijf waar je een jaar hebt mogen werken ga je verlaten, je gaat een nieuwe kans tegemoet bij een nieuw leerbedrijf.

Zelf ben ik vroeg begonnen met het zoeken naar een nieuw leerbedrijf, dit komt, omdat ik zelf graag bij het Intercontinental Amstel hotel  zou willen gaan werken, dit is natuurlijk een bedrijf waar je ontzettend veel kan leren op een hoog niveau, wie wil dit nou niet?

Na een hele tijd zitten denken of ik het wel of niet zou doen heb ik uiteindelijk besloten om toch maar een kans proberen te wagen, wie niet waagt wie niet wint toch? Toen ik mijn sollicitatie de deur uit had gedaan had ik weinig hoop, want ja, vergeleken met het Amstel kom ik bij een heel klein restaurant vandaan.

Ik kreeg al vrij snel een mailtje terug, ze reageerden heel positief, ik mocht uiteindelijk op sollicitatie gesprek komen, we hebben het daar toen natuurlijk kort over mijn achtergrond gehad en waarom ik graag bij het Amstel zou willen werken, ik werd na het gesprek uitgenodigd om een dag mee te komen draaien in he La Rive.

De dag dat ik een avondje mee zou draaien in het La Rive was ik zo nerveus, ik wist niet wat me te wachten stond, ik heb die avond zo veel gezien van het restaurant en iedereen heeft me zo veel mogelijk uit willen leggen die avond, dat is ze aardig goed gelukt al zeg ik het zelf.

Tijdens deze avond heb ik mee gekeken in het restaurant om een beeld te krijgen van hoe alles werkt in het La Rive, ze werken er zo keurig en strak en alles lijkt gewoon perfect. De gerechten die geserveerd worden, zijn net kleine eetbare kunstwerken.

Ik had het nooit verwacht maar ik kreeg een telefoontje van het Amstel dat ik was aangenomen, ik werd er stil van, er gaat me nu echt een leerzaam jaar tegemoet.

Nu ik wist dat ik ben aangenomen, moest ik natuurlijk opzoek gaan naar mijn eigen plekje in Amsterdam, dit was nog niet zo  heel gemakkelijk om te vinden, maar ook dit is me gelukt.
Ik verheug me echt op de tijd bij het Amstel, ik verheug me op de kennis die ze me bij kunnen brengen, de werkwijze op alles eigenlijk.



                                    

Het eerste jaar, eind inzicht

Het eerste jaar van mijn opleiding HCEM en mijn eerste jaar bij het wapen zit er al weer bijna op, wat ging dit jaar snel voorbij.

In dit jaar heb ik bij het wapen zo veel geleerd, ik begon als iemand zonder ook maar enkele ervaring in de horeca, nu ben ik dankzij het wapen een gastvrouw in de dop.  Bij het wapen heb ik een fijne tijd gehad, ze hebben me veel geleerd en altijd goed ondersteunt, hier ben ik ze erg dankbaar voor.

Het wapen heeft me een kans gegeven, terwijl vele dit  niet aandurfde, het wapen heeft tijd in me gestoken, dankzij het wapen heb ik veel vakkennis opgedaan, hopelijk gaan ze de kennis die ze bezitten nog vele malen doorgeven en gaan ze iemand net zo blij maken als ze bij mijn hebben gedaan.

Het schooljaar zit er natuurlijk ook bijna op, ook op school heb ik veel bijgeleerd, voor theoretisch want het meeste leren we toch wel bij in de praktijk.
In het begin van het schooljaar had ik altijd alles keurig netjes op tijd af, aan het einde verliep dit iets minder soepel, dit is wel een wijze les voor me, ik zie in dat ik alles gewoon goed moet plannen en geen achterstand op moet lopen, want als je deze eenmaal hebt gaat er veel tijd in zitten om deze weer weg te werken, terwijl als je alles netjes bij houd moet dit goed te doen zijn.

Ik verheug me al op volgend, dit jaar heb ik mijn sociale hygiëne al gehaald, wat zal er voor volgend jaar allemaal op de planning staan, we krijgen zo veel kansen tijdens de opleiding, die moeten we met zijn allen goed gaan benutten.

Voor ik het weet zijn denk ik de 3 jaar dat ik voor HCEM op school zit voorbij, we gaan maar een dag in de week, daardoor gaat het natuurlijk ook sneller, maar toch als je het leuk hebt gaat de tijd natuurlijk snel,  dit is dit jaar wel gebleken.

Ik ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat, nieuw bedrijf, nieuwe kansen en hopelijk nog heel veel extra kennis uitbreiding.

Médoc Bordeaux

Médoc is een groot wijngebied op de linkeroever van de Gironde. Het is een langwerpige strook wijngaarden van de Atlantische Oceaan tot aan de stad Bordeaux. Het gebied is vlak: het hoogste punt ligt op 43 meter. Tussen de kust en het wijngebied liggen bossen. Wie door de Médoc rijdt, ziet dat het niet volledig beplant is met wijngaarden.

In de Médoc worden alleen maar rode wijnen gemaakt, de belangrijkste druivenrassen die hiervoor worden gebruikt zijn:

* Cabernet Sauvignon * Merlot * Cabernet Franc * Petit Verdot * Malbec (Cot) * Carmenère                                                                                              In de Médoc bestaan acht appellations: twee districts-appellations (Médoc en Haut-Médoc); zes gemeente-appellations. Zes gemeenten in Haut-Médoc hebben een eigen AOP. Vier daarvan liggen langs de rivier: Saint-Estèphe, Pauillac, Saint-Julien, Margaux. De appellations Moulis-en-Médoc en Listrac-Médoc liggen meer landinwaarts. De beroemdste wijnen komen uit de vier gemeenten langs de rivier   Over de Médoc hebben we een leerzame les gehad, we hebben er veel over bijgeleerd, bij deze les hebben we ook wijnen geproefd uit de Médoc, hiervan hebben we een smaakprofiel op gesteld.

Personeels uitje

                                                            Personeels uitje


We zijn met het personeel van het wapen een leuk dafje weg geweest! Linda en Björn hebben deze dag gepland voor iedereen, 's Heeren Loo nam vandaag het restaurant over, zodat we met zijn allen er op uit konden gaan.

De dag begon al om 10 uur, Linda & Björn hadden een personeels quiz bedacht, we ngingen op de proef stellen hoe goed we elkaar eigenlijk nou kende, het verbaasde me  hoeveel ik eigenlijk nog niet wist over mijn nieuwe collega's, op deze dag heb ik ze beter leren kennen.

Na de quiz, zijn we met zijn allen gaan lunchen in het café, nadat iedereen voldoende had gegeten en gedronken zijn we op weg gegaan naar onze plek van bestemming, we wisten allemaal nog niet waar we heen gingen op dat moment.

We zijn met zijn allen een klein half uurtje onderweg geweest, voordat we er achter kwamen dat we naar de WipKip in Kuinre gingen, hier hadden ze voor ons een speurtocht geregeld met de dafjes, voor van die oude autootjes kunnen ze nog redelijk hard gaan, het geluid wat ze op dat moment produceren moet je alleen niet letten.

Tijdens de speurtocht hebben we de dafjes eventjes aan de kant gezet, we gingen met allen een vaar tochtje maken, we hebben ons verdeeld in 2 groepen en gingen uiteindelijk uit eigenwijsheid allebei een andere kant op. De eerste groep kwam mooi op tijd terug ... de andere groep, waar ik in zat had een klein uurtje vertraging ... we gingen de hele verkeerde kant op, uiteindelijk als je bijna terug bent... stopt de moter er op eens mee, omdat er van alles tussen was gekomen, de andere groep begon ons te missen en is ons komen ophalen toen ze hoorde dat we stil stonden.

Na het vaartochtje zijn we met de dafjes een behendigheids test gaan doen, er werd een standaard op de daf gemonteerd om een bal op te leggen, deze mocht terwijl je langs allemaal hindernissen zig zagt er niet van afvallen, het leek makkelijker dan het was, want het ging op tijd, iedereen wou natuurlijk het snelst zijn, dus de bal is meerdere keren gevallen.

Hierna zijn we met de dafjes terug gegaan naar de WipKip om te kijken wie het beste heeft gescoord deze dag tijdens de speurtocht en met de behendigheidstest.

Na de gezellige middag bij de WipKip zijn we met zijn allen gaan dineren bij Woody's.
We hebben hier nog een leuke tijd gehad met zijn allen, nadat we met zijn allen nog lekker gegeten hebben zijn we weer richting huis gegaan, ik zelf heb echt een geweldige dag gehad.


                                                               

Zomertijd

                                                           Zomertijd

                 De zomertijd, de drukste tijd voor elk horeca bedrijf die er bestaat.
De dagen dat je gewoon tien keer een deodorant douche moet nemen omdat je anders niet aan tafel durft te komen staan om de gast te helpen met zijn wensen. Deze periode vliegt altijd snel voorbij.


Tijdens de zomertijd krijg je veel verschillende soorten gasten, van jong naar oud, van een lekker kopje koffie met een sorbet of een 4 gangen diner op het terras, iedere gast heeft zijn eigen wensen.

Tijdens de zomertijd wil iedereen genieten op het terras, lekker in het zonnetje met een verfrissend koud drankje. Bij het wapen maakt het niet uit wat de wensen van de gast zijn, we doen ons best om het verwachtings patroon van de gast te overtreffen.

Bij het Wapen kunt u heerlijk onderuit zakken op de loungebank, wilt u liever toch gewoon lekker aan een tafeltje zitten? Dit is geen probleem, die zijn er ook genoeg.

Deze zomer doen wij ook weer mee met de terras top 100, we gaan ons uiterste best doen om dit jaar een plekje te bemachtigen.


                                                                                     

Zelfstandig werken

                                                         Zelfstandig werken


Natuurlijk, ook ik moet er aan geloven, nadat ik een hele tijd ben begeleid door Linda, mijn leermeester moet ik ook op eigen benen leren staan. De eerste keer toen het onderwerp alleen staan ter sprake kwam werd ik al meteen zenuwachtig, wat gaat me dan te wachten staan, op wie kan ik terug vallen als er wat gebeurd of als het opeens te druk word, krijg ik die verantwoording nou echt.

Achteraf, maakte ik me natuurlijk druk om niks, ze hadden het vertrouwen in me, ze wisten dat ik wist wat ik moest doen en dat het goed zou komen.

De eerste keer alleen opstarten, 's ochtends als eerste aankomen en alles gereed maken om de dag goed door te komen, de eerste keer had ik een hele checklist in mijn hoofd, dacht ik er steeds aan of ik er nog niks vergeten was, nadat ik meerdere keren had opgestart dacht ik bijna niet meer bij na, ik kreeg een routine in mijn werk.

Het gaf een goed gevoel om zelfstandig te mogen werken, zo weet je dat iedereen vertrouwen in je heeft, je weet dat de gasten tevreden zijn over je, ze zeggen het dan ook tegen je, je mag zelf het compliment in ontvangst nemen.

Doordat ik zelfstandig mocht werken heb ik mijn eigen goed kunnen ontwikkelen, ik heb daardoor veel geleerd, omdat je zelf beslissingen moet maken en vooruit moet denken.

Je leert het hele bedrijf echt tot in de puntjes kennen, je weet precies hoe laat je je voorbereidingen moet gaan treffen en alles klaar moet zetten voor het diner, je weet precies wat je allemaal moet gaan doen.

Uiteindelijk, kon ik mijn eigen niet meer voorstellen, om niet zelfstandig meer te mogen werken, het geeft echt een voldoening als je die dagen met succes afrond.

                                  

Carnaval bij het Wapen

Februari, de maand waar de carnavals vereniging de Kleiduikers van Ens elk jaar toe leven, in Januari doen ze al bijna geen oog meer dicht, omdat hun grote moment er weer aankomt.

Zeebodemtrofee
Elk jaar organiseren de Kleiduikers  op de woensdag voor Carnaval in Het Wapen van Ens de Zeebodemtrofee uitreiking. Een prominent persoon uit Ens of daarbuiten, die o.a. veel voor carnavalsvereniging De Kleiduikers, voor het dorp of de gemeenschap heeft gedaan of doet, komt in aanmerking voor deze prijs. Deze persoon wordt dan door middel van een smoes naar Het Wapen van Ens gelokt, niet wetende dat hij of zij de trofee krijgt. Familie en vrienden van de uiteindelijke trofee winnaar worden ook uitgenodigd en alle trofee houders die in het verleden deze prijs hebben gewonnen. Van deze winnaar heeft de Prins samen met zijn adjudant dan vaak een levensloop gemaakt. Samen met de Raad van Elf en de vrouwen van de Raad, de dansmariekes, genodigden van Dorpsbelang, Stichting Ensyfair, de OMNI, de CVE en Femme Cabales is dit altijd een gezellige, maar voor de Prins ook een spannende, avond.

Na de uitreiking van de zeebodem trofee begint het pas echt, de kleiduikers mogen zich helemaal uit gaan leven,  's middags is er de kindercarnaval en 's avonds mogen de ouders lekker los gaan, dit zijn hele drukke dagen waarvoor heel veel gezelligheid is en veel bier word gedronken.

De mensen van de carnavals vereniging en de mensen uit het dorp vermaken zich altijd uitstekend deze dagen en komen dan ook kleurrijk verkleed, dan kunnen wij als gastheren en vrouwen niet achterblijven natuurlijk, wij waren met dit jaar met zijn allen de leukste hippies die er rond liepen.
                                                                                                   

Sinterklaas & Kerst

                                                          Sinterklaas & Kerst

December, de leukste maand van het jaar, sinterklaas, kerstdagen en natuurlijk oudjaars dag. Dit zijn echt de momenten om naar te leven. In de horeca zijn dit geweldige dagen om mee te werken. Je sfeer is dan zo ontspannen, de gasten zijn zo vrolijk en opgewekt.

De intocht van sinterklaas, je hoort de lieve kindervriend al van een kilometer afstand aankomen, zwarte pieten, kinderen met hun ouders, iedereen zingt gezellig met de sinterklaasliedjes mee. Americo die trippelent en trappelent de goede sint veilig over de daken escorteert.

Wij hadden bij het wapen de grote eer, dat we de goede sint mochten ontvangen, de kinderen hadden de zaal met behulp van de ouders mooi versierd voor de komst van de sint, sinterklaas vond alle kleintjes hartstikke lief, ze hadden goed hun best gedaan en kregen allemaal een mooi cadeautje. De kinderen en de sint met de pieten hebben hele mooie liedjes gezongen met elkaar, ze hebben er allemaal van genoten.




Toen de goede heilig man weer terug moest naar Spanje, om alles klaar te maken voor volgend jaar hebben we bij het wapen alles vast in de kerststemming gebracht.
We hadden overal mooie versieringen en er stond een versierde kerstboom midden in het restaurant, wat was dit een werk.

1e en 2e kerstdag waren echt zo ontzettend druk, maar wel zo leuk om te werken. We hadden voor deze dagen een speciaal kerst menu, waas de gasten van hebben genoten.
Zelf was ik eerste kerstdag vrij, 2e kerstdag heb ik 's ochtends en smiddags eerst samen met mijn leiding gevende een brunch gegeven, daarna alles klaar gemaakt voor het diner samen met mijn andere collega's die er de dag later bij kwamen. 's avond met zijn allen geknald om er voor de gasten een perfecte avond van te maken. Voor mijn was dit echt een hele lange dag, maar zeker de moeite waard.

 

Hoe geweldig is het om na de kerstdagen zo'n lief berichtje te lezen op Facebook van je werkgever.

Hij was trots op ons, wat geeft dat een fijn gevoel als je dat leest.

Hopelijk waren de gasten net zo tevreden als mijn werkgever.

                      

's Heeren Loo

's Heeren Loo

's Heeren Loo is een geweldige zorggroep  die mensen  ondersteunt met een verstandelijke beperking. 's Heeren Loo  helpt de cliënten die ze hebben m met het maken van hun eigen keuzes.
's Heeren Loo Zorggroep helpt mensen met een verstandelijke beperking hun leven in te vullen zoals zij dat zelf willen. 

 's Heeren Loo wil mensen met een verstandelijke beperking tot hun recht laten komen.

's Heeren Loo heeft een geweldige visie, hier onder staat hij voor u

Omdat elk mens uniek is
en met zijn eigenheid onze samenleving verrijkt
Omdat elk mens behoefte heeft aan persoonlijke groei en ontwikkeling
en aan nieuwe ervaringen die het leven verrijken

In mijn vorige blogs heb ik jullie al kort verteld over dat ik met de geweldige mensen en cliënten van 's Heeren Loo mocht samen werken, ik vind dat de organisatie en de cliënten echt wel even in de belangstelling mogen staan.

Ik heb de eer gehad om een heel jaar met deze mensen mogen samen te werken, je ziet dat de cliënten zich echt inzetten voor het werk dat ze doen en dat ze er van genieten, de cliënten hebben goede begeleiders, die ze optimaal ondersteunen.

Zelf heb ik wat dat betreft respect voor de begeleiders van de cliënten, de begeleiders doen er alles aan om de cliënten zo goed mogelijk te ondersteunen en helpen hun met zich verder te ontwikkelen.
Tegelijker tijd kunnen de begeleiders ook gewoon het hele restaurant draaiend houden, dus de begeleiders kunnen niet alleen hun eigen werk doen, maar als ze willen kunnen ze ook nog een carrière switch maken, omdat ze de horeca in zouden kunnen.

































                     

Allergenen wet

                                                     Allergenen wet


Vanaf 13 december 2014 gaat in Nederland een Europese wetgeving over allergenendeclaratie in werking. Horecabedrijven moeten ten aanzien van onverpakte producten informatie geven aan hun gasten over de mogelijke aanwezigheid van veertien in de wet genoemde allergenen.

De informatie over deze veertien allergenen mogen zowel schriftelijk als mondeling aan de gast worden verstrekt, het zou zelfs elektronisch mogen, maar dan maak je het heel wel onpersoonlijk.

Horeca ondernemers mogen geheel zelf weten hoe ze het aanpakken met de allergenen wet, de voorwaarde alleen wel is dat deze informatie altijd schriftelijk of elektronisch in het bedrijf aanwezig moet zijn, voor het personeel en voor de controlerende instantie, de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit.

Elk horeca bedrijf zal hier op een andere manier mee omgaan,  het ene bedrijf zou voor het hele team een cursus houden en het andere bedrijf gaat dit wat klein schaliger aanpakken.

De allergenen die het meeste voorkomen zijn:
* granen
* noten
* ei
* soja
* melk
* vis en schelp en schaaldieren

Mensen met voedselallergie worden ziek van gewone voedingsmiddelen. Bijvoorbeeld van melk, pinda of appel. De een krijgt buikklachten, de ander huid- of astmatische klachten. Een kenmerk is dat op hetzelfde voedingsmiddel altijd dezelfde klachten ontstaan. De ernstigste, vaak zeer snel verlopende reactie kan levensbedreigend zijn. Deze reactie heet anafylaxie.

Mocca d'Or

                                                    Mocca d'Or
                               

Een bezoek aan Mocca d'Or met de klas, het maakte me wel nieuwsgierig, koffie? we drinken het allemaal eigenlijk wel eens, of we hebben het geprobeerd, maar wat komt er nou eigenlijk allemaal bij kijken voordat het kopje koffie nou echt een kopje koffie is?

 Wist je dat koffie ontdekt is door geiten? Het schijnt namelijk dat de bonen ontdekt zijn door een Ethiopische geitenhoeder. Na het eten van de koffiebonen werden zijn geiten namelijk actieve ‘dancing goats’. Toen hij zelf ook ging snoepen van de koffiebonen, kwam hij erachter dat het hetzelfde effect had op de mens. Hij vertelde dit aan de monniken in de nabijgelegen dorpjes en later werd bedacht dat van de bonen beter een heerlijke drank gemaakt kon worden in plaats van ze op te eten: het ontstaan van de koffie.
Koffie groeit voornamelijk langs de evenaar,  je hebt 2 soorten koffie, Arabica koffie en Robusta koffie.

Koffie word gemaakt van koffie bessen, deze groeien aan een koffieplant, deze heeft zo'n 5 jaar nodig om een goede oogst koffie bonen te kunnen leveren.

Voordat de koffiebessen echt gebruikt worden ondergaan ze nog een heek proces, ze worden ontdaan van grof vuil en gewassen.

Koffie verschilt per seizoen, elke oogst is de koffie weer anders.

Dit zijn enkele dingen die we hebben geleerd bij Mocca d'Or.
Tijdens onze dag bij Mocca d'Or kregen we ook een rondleiding door het bedrijf en een spoedcursus cappuccino maken, dit was echt een geweldigde ervaring.
De perfecte cappuccino heb je dus helemaal geen suiker voor nodig, als hij goed bereid is heb je een perfect mondgevoel. Je kan ook echt hele kunstwerken maken van een cappuccino, hopelijk ooit op een dag kan ik dit ook.

Het Wapen van Ens - proefdag

Het moment is uiteindelijk aangebroken, ook ik heb nu een vast en vertrouwd plekje gevonden om een leerzaam jaar tegemoet te gaan.

In mijn vorige blogpost, heb ik kort verteld dat ik ben aangenomen bij het Wapen van Ens en met wat voor geweldige mensen ik eigenlijk wel niet mag samen werken, maar wat kwam daar nou eigenlijk meer bij kijken dan alleen het kenwerk?

Ik weet nog heel goed mijn proef dag bij het Wapen, was hartstikke zenuwachtig, van te voren eerst nog naar school geweest, dus dat was thuiskomen tanden poetsen en door natuurlijk.

Uiteindelijk, moest ook ik er aan geloven, daar stond ik dan, samen met mijn  toekomstige leermeester in het restaurant, zelf had ik nog geen enkele ervaring met het werk in een restaurant, dus alles werd me heel rustig uitgelegd, mijn leermeester was heel begripvol en zei ook van doe het nog maar even "rustig" aan en kijk met me mee, dan leer je hoe het moet, voor je het weet doe je het zelf.

Dat had ze nou niet tegen mijn moeten zeggen, na een paar tafeltjes mee te hebben gekeken, hoe alles moest, hoe je de gasten benaderd en wat je nou allemaal tegen ze moet vertellen en vragen, dacht Stephanie leuk van, maar dit moet ik ook kunnen, dus terwijl mijn leermeester even aan het overleggen was met de kok, ben ik maar leuk naar de grootste tafel gelopen die we op dat moment hadden zitten, gelukkig verliep dit allemaal op rolletjes, ook alleen maar, net of de gasten het wisten alle wensen netjes aan me door hadden gegeven.

Ik als een blij kippetje naar mijn leermeester toe gelopen, van u hoeft tafel 9 niet meer op te nemen hoor, heb ik al voor u gedaan, versteld dat ze stond, gelukkig had ze er wel het vertrouwen in me dat het goed was gegaan, nog geen tien minuten later wist ook wel de keuken al wat ik had gedaan natuurlijk, maar ach, mijn eerste dag zouden ze in ieder geval niet snel meer vergeten.

                                                        

Leerbedrijf gevonden

ik hoor iedereen al in de les al praten over hun leerbedrijf, jammer genoeg duurde het bijna een maand voor dat ik daar over mee kon praten, maar nu kan ik ook eindelijk zeggen dat ik een leerbedrijf heb. Jammer genoeg kwam daar toch nog meer bij kijken dan ik dacht, want mijn leerbedrijf was niet erkend bij kenwerk, en omdat alles nog geregeld moest worden en ik ook al best laat was, heeft mijn werkgever snel alles moeten regelen. Gelukkig is dat helemaal goed gekomen en mag ik daar nu een heel jaar lang blijven werken! 

Ik werk nu bij het wapen van Ens, dit is een drie sterren restaurant die 2 zalen heeft en een café. Zelf vind ik het een geweldig bedrijf om bij te mogen werken, wat ik zelf erg leuk vind is dat we in het bedrijf werken met mensen met een beperking. Deze mensen komen doordeweeks en helpen ons met heel veel dingen.  In het begin vond ik het een beetje beangstigend om met deze mensen te werken, omdat ik bang was dat ik iets verkeerds zou zeggen tegen ze. Achteraf was dit helemaal nergens voor nodig, de mensen waren zelf zo spontaan dat voor dat ik het doorhad hele gesprekken met ze aan het voeren was. Deze mensen doen hun werk echt geweldig en nemen ons best veel werk uit handen. Daar mogen we ze wel dankbaar voor zijn.

Het was voor mijn wel even wennen het werk in de horeca, de eerste dag dat echt aan de gang ging had ik geen idee wat ik moest doen en wat me allemaal te wachten stond. Als mijn collega's die dag niet zo veel geduld hadden gehad met me had ik echt geen raad geweten. Hopelijk word dit een leuk jaar bij het wapen van Ens, in mijn blogs zal ik jullie op de hoogte houden hoe het allemaal gaat.